Obchody Tygodnia Pomocy Osobom Pokrzywdzonym Przestępstwem przypadają na okres od 20 lutego (poniedziałek) do 26 lutego (niedziela). Tradycją stało się również w tym samym czasie obchodzić Światowy Dzień Sprawiedliwości Społecznej, Europejski Dzień Ofiar Przestępstw oraz Międzynarodowy Dzień Pomocy Potrzebującym.
Monitorowanie sytuacji osób pokrzywdzonych
Coroczna organizacja obchodów Tygodnia Pomocy Osobom Pokrzywdzonym Przestępstwem, której celem jest zwrócenie szczególnej uwagi na potrzeby i prawa osób nim pokrzywdzonych, wiąże się z obchodzonym 22 lutego Międzynarodowym Dniem Ofiar Przestępstw, które wprowadzono w Polsce ustawą z 12 lutego 2003 roku. Przepisy wskazują na potrzebę stałego monitorowania sytuacji osób pokrzywdzonych przestępstwem oraz działań na rzecz poprawy ich położenia. Podjęte działania mają skutkować uzyskaniem przez potrzebujących skutecznej pomocy. (źródło: www.gov.pl)
Każdego roku organizacja tych obchodów jest zawsze starannie przygotowywana przez instytucje i organizacje w całym kraju. Czy jest to potrzebne? Jak najbardziej. Codziennie spotykamy się z informacjami na temat przemocy w rodzinie i to w każdej postaci. Odpowiedzią na to są informacje w mediach, prasie i w internecie.
Usunięcie lub zniwelowanie szkód związanych z pokrzywdzeniem to nowe życie, nowa szansa dla ludzi, którzy uporządkują sobie problemy w rodzinie i nabiorą umiejętności do lepszego radzenia sobie w kryzysie. Efekty ww. działań są niewymierne. Trudno bowiem oszacować korzyści z odzyskanych dla rodzin mężów i ojców, żon i matek.
Czy są granice zła?
W lutym obchodzimy również Europejski Dzień Przestępstw. Nie tylko my widzimy ten problem i to przecież wcale nie mały. Z psychologicznego punktu widzenia człowiek nie jest zły, tylko jego zachowanie jest złe. Zastanawiam się, czy są jakieś granice tego zła, które robi dobry człowiek?
Myślę o tym, gdy otrzymuję informacje o zamordowaniu dziecka i zakopaniu go w dole, blisko czyjegoś domu. I wtedy, gdy nóż staje się narzędziem morderstwa jakiejś rodziny. Ale i wtedy, gdy zabijani są niewinni ludzie tylko dlatego, że znaleźli się w niewłaściwym miejscu i w niewłaściwym czasie. To właśnie ten Europejski Dzień Przestępstw każdego roku przypomina całej Europie, że jest jeszcze wiele do poprawy i do zrobienia.
Światowy Dzień Sprawiedliwości Społecznej
Sama nazwa tego obchodzonego również w lutym dnia, ma w sobie wiele godności. Tekst, który poniżej piszę, jest, oparty tylko na moich przemyśleniach. Nadmieniam, że nie jestem politykiem, nie stoję po żadnej ze stron. Jestem tylko Polką, która widzi, słyszy, czuje i żyje, ale także reaguje i działa! Słowo sprawiedliwość, to otwarte drzwi do równości dla wszystkich, do prawdy, do rzetelności i przyzwoitości.
Jak to wygląda od środka?
Sprawiedliwość społeczna zawsze łączy się z szacunkiem, równością i tolerancją. A co tu mamy? Niesłuchanie, co ludzie mają do powiedzenia. Wkrada się chaos, brak lidera, rozwibrowanie standardów życia, dezorganizacja, poczucie lęku osobistego. Podobno w wielkim chaosie można więcej, ale komu i czemu to ma służyć? Przecież dobro zawsze tworzy się w ładzie i porządku.
Ego niektórych ludzi decyzyjnych sięga zenitu. Mężczyźni wiedzą lepiej, co dla kobiet jest dobre, a co nie. Budują kobiecy świat na siłę. Istnieje niedopuszczalna kontrola względem kobiet, pomimo ich głośnego sprzeciwu. Tolerancja? Jaka tolerancja?! Gdzie ona się podziała? Tym, którzy myślą, że ludzie o niej zapomną, gratuluję poziomu głupoty.
Wiara chrześcijańska znacznie podupadła i myślę, że nie tylko ci, co przestali być chrześcijanami, są winni. Znikoma walka z pedofilią. Coraz głośniej mówi się o tworzeniu nowego człowieka od góry do dołu i od dołu do góry. Komu to przeszkadza, pytam? Coraz więcej przypadków depresji u nieletnich, inicjacja alkoholowa u 11-12-letnich dzieci. Przyszłość nieciekawie się zapowiada. A ja tak tęsknię za równością, za braterstwem, za patriotyzmem.
Międzynarodowy Dzień Pomocy Potrzebującym
Kogo można uważać za potrzebującego kiedy wszyscy mają swoje potrzeby, prawda? Ja, ty, on, każdy ma swoje… Moje zdanie w tym temacie jest następujące:
Ogólnie rzecz biorąc, potrzebujący, to małe, nieletnie dzieci, osoby głodne, bezdomne, osoby chore, niepełnosprawne i ich opiekunowie. Osoby starsze, uzależnieni, współuzależnieni każdego rodzaju uzależnieniem. Dzieci i dorośli doświadczający różnych, drastycznych form przemocy. Nie zgadzam się z potrzebami ludzi, którym nigdy dość. Sięgają po cudze, po państwowe i myślą, że im się należy, że to nic takiego. Mam niezgodę także wobec postępowania tych, którzy wykorzystują swoje pozycje. Im wyższy fotel, tym większa potrzeba.
Człowiek brzmi dumnie?
A MY tacy wrażliwi na zło, przemęczeni trudami codzienności, chadzamy ulicami naszych miast, gmin i osiedli. Wciąż uparcie wierzymy w zmianę i czekamy na lepszy świat. Mamy świadomość, że ciągle obowiązuje nas zasada: wymagając od kogoś, trzeba najpierw zacząć wymagać od siebie. Myśląc, że zmniejszymy swoją bezsilność, stawiamy na pozytywne myślenie. Niektórzy wierzą, że problemy można zamiatać pod dywan w nieskończoność. Jakie to bywa złudne i ma krótkie nogi. Szukamy dróg prowadzących do celu z napisem: Człowiek brzmi dumnie.
Świat jest piękny, lecz to człowiek zachowuje się źle. Mamy wielkie szczęście, że wielu z nas to czynione zło nie dotyczy.
W ramach Tygodnia Pomocy Osobom Pokrzywdzonym Przestępstem przygotowanych jest 305 placówek świadczenia pomocy. Pełna lista znajduje się na oficjalnej stronie Funduszu Sprawiedliwości: https://www.funduszsprawiedliwosci.gov.pl/pl/znajdz-osrodek-pomocy/
Bardzo potrzebny tekst, bardzo ważny temat.