Między Nami Kobietami to kobieca przestrzeń, gdzie bez skrępowania, w przyjaznej, kobiecej atmosferze można poszerzać swoje i cudze horyzonty. Kobiety mogą się dzielić swoimi doświadczeniami,
Każda z nas, marzy o ślubie jak z bajki. Każda, marzy o białej sukni, welonie, weselu na 100 par, które będzie trwało 3 dni… Stop! Nie każda, a przynajmniej nieliczna część nie.
Większość ludzi kojarzy szparagi z kolorem zielonym, ale istnieją również odmiany białe czy fioletowe. Białe są uprawiane pod ziemią, aby uniknąć ekspozycji na światło – to ono sprawia, że zmieniają się zielone! Fioletowe mają charakterystyczne fioletowe końce i są nieco słodsze od pozostałych (za sprawą większej ilości cukru).
Myślę, że nie ma na świecie człowieka, który kiedyś się czegoś nie bał. Dla jednych to utrata pracy, rodziny, domu, pieniędzy, dla innych nieuleczalna choroba, a jeszcze innych jakaś błahostka.
Nie wiem dlaczego, a może i wiem, ale aktywizm z reguły źle mi się kojarzy. Aktywiści bardzo często przypominają lekko rozwrzeszczane dzieci, które krzyczą na prawo i lewo o prawach, które im się należą, niejednokrotnie łamiąc prawa innych. I by nie było, mam tu na myśli aktywistki feministyczne, inceli, aktywistów LGBT i masę innych osób o bardzo radykalnych poglądach.
Czasami zastanawiam się, czy któreś z moich dzieci nie żyje w cieniu innego. Czy ich światło nie napotyka na swojej drodze przeszkody, którą jest większy blask drugiego? Zdarza mi się też patrzeć na siebie i badać, czy nie stoję w czyimś cieniu. W cieniu kogoś zdolniejszego, ładniejszego, mądrzejszego… Muszę przyznać, że różnie z tym bywało w życiu.
Czym jest zdrada emocjonalna? Zawsze, gdy myślimy, o zdradzie przychodzi nam do głowy jedna definicja. Za zdradę przyjmujemy akt seksualny z obcą osobą, ale czy tylko ta definicja jest jedyna i poprawna. Co w ogóle kryje się pod pojęciem zdrady emocjonalnej? Czym ona jest dokładnie i w jaki sposób możemy ją rozpoznać?
Dzień Dziecka minął, ale jego echa wciąż nie tracą na intensywności. Pozwólcie, że podzielę się z Wami moimi wrażeniami. Było tak… Rano umieszczam na fejsie jakieś baloniki z życzeniami dla małych, dużych i tych całkiem już starych. Ale kto z nas nie chowa na co dzień dziecka w sobie, powinien to zmienić. Lody, wata cukrowa, balony dmuchane helem, wycieczka do zoo. Któż z nas tego nie pamięta. Festyny, konkursy i kupa śmiechu. Uwielbiam te wspomnienia.
Niby mamy XXI wiek, niby wszystko wiemy, niby nic nie jest dla nas tajemnicą. Niby. Bo słuchając czasem młodzieży, dalej czerpią wiedzę od innych, od rówieśników, którzy też nic nie wiedzą, zamiast z fachowych źródeł. Moje pokolenie czytało o pierwszych miesiączkach i utracie dziewictwa w Brawo Girl a oni, teraz w necie. Czyli dalej jesteśmy w czarnej doopie.
Ostatnio najstarsze moje dziecię wyciągnęło mnie na zakupy. Taka wiosenno-nastolatkowa wymiana szafy. I tak oto, w czwartkowe popołudnie, znalazłam się w jednym z centrów handlowych. Sklep duży, ubrania zupełnie do mnie nieprzemawiające, ale nie o mnie przecież chodziło. Biegałam po sklepie między moimi dwoma przedstawicielkami płci pięknej, próbując doradzić starszej, jednocześnie pilnując, by młodsza nie przewaliła manekina na wystawie, którego sobie upatrzyła na nową lalę.
