Nie potrafię ich opisać jednym słowem. Muzyka jaką tworzą, jest jak niezwykła historia, zabierająca Cię do wyjątkowego świata. Jest cudowną opowieścią niczym z najlepszych filmów. Tu nie ma płytkich utworów.
Ich historia zaczęła się w 2008 roku właśnie w Dublinie, gdzie Finnbar Clancy, Brian Dunphy, Darren Holden i Paul O’Brien postanowili połączyć siły i zacząć koncertować jako grupa. Każdy z nich miał inne muzyczne początki.
Nerio Poggia to kompozytor, aranżer, autor i producent projektu muzycznego, którego nazwę wymyśliła jego matka. A dokładniej mówiąc, to właśnie ona w dzieciństwie tak nazywała syna na cześć postaci z filmu Białe cienie Nicholasa Raya.
Pozostałą część Europy podbił utworem You give me something, który jest wykorzystywany w wielu filmach, jak np. Moja dziewczyna wychodzi za mąż. Jego aksamitny głos, który miesza się lekką chrypką, jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych głosów ostatnich lat.
Śpiewać zaczął już jako dziecko. W wieku pięciu lat zaczął naukę gry na instrumentach klawiszowych. Później jako trzynastolatek występował już z zespołem o zabawnej nazwie Strusie 4, gdzie śpiewał utwory różnych wykonawców. W tym czasie można było go spotkać w wielu toruńskich klubach. Został tam dostrzeżony między innymi przez perkusistę Republiki, z którym współkomponował.
Ich się kocha, albo nienawidzi. Måneskin to włoska grupa, w skład której wchodzą muzycy: Victoria de Angelis, Damiano David, Thomas Raggi oraz Ethan Torchio.
Ci, którzy śledzą moje polecajki wiedzą już, że lubię głosy o charakterystycznym brzmieniu. Pewnie zatem nie zdziwi Was mój dzisiejszy wybór. Zacznę do tego, że
